Στην συνέχεια ακολουθεί η ανάλυση των δραστηριοτήτων.
ΥΛΙΚΑ:
Μέλι
Νερό
Δοχείο πλαστικό 60ml
Διαθλασίμετρο
Εστία θέρμανσης
Δοχείο ζέσεως 600 ml
Μέθοδος
Ζυγίσαμε περίπου 20gr (20,1gr) μελιού σε πλαστικό δοχείο όγκου 60ml .Αραιώσαμε με ποσότητα χλιαρού νερού και το διάλυμα που προέκυψε το βάλαμε σε ογκομετρικό κύλινδρο των 250ml .
Ξεπλύναμε αρκετές φορές το πλαστικό δοχείο με χλιαρό νερό για να πάρουμε όλη την ποσότητα του μελιού. Στη συνέχεια προσθέσαμε νερό ώστε να το τελικό διάλυμα να φτάσει σε όγκο 200ml.
Το τελικό διάλυμα αναδεύτηκε για να είναι ομοιογενές. Με πλαστική πικέτα πήραμε μικρή ποσότητα και μετρήσαμε την περιεκτικότητα σε σάκχαρα με διαθλασίμετρο.
Τέλος υπολογίσαμε την κ.β. συγκέντρωση σε σάκχαρα του μελιού.
Εργαστηριακό Μέρος – Μετρήσεις – Υπολογισμοί
Ένδειξη διαθλασίμετρου 8,2 %
Στα 100ml τελικού διαλύματος περιέχονται 8,2gr σακχάρων δηλαδή στα 200ml τελικού διαλύματος περιέχονται 16,4 gr σακχάρων.
Τα 20,1 gr μέλι περιέχουν 16,4 gr σακχάρων
Τα 100 gr μέλι περιέχουν ×; gr σακχάρων
× = (100*16,4)/20,1 =81,6 gr
Άρα η περιεκτικότητα του δείγματος μελιού που εξετάσαμε σε σάκχαρα είναι 81,6 % κ.β.
Συμπεράσματα.
Το δείγμα μελιού που εξετάσαμε φαίνεται να έχει 3,6 % περισσότερα σάκχαρα από ότι αναφέρεται στην βιβλιογραφία (77-78 %).(Τσισκάκη, 2005).
Η διαδικασία επαναλήφθηκε τρεις φορές και το αποτέλεσμα ήταν το αυτό.
Οι λόγοι για τους οποίους βρίσκεται μια μικρή διαφορά σε σχέση με την συνήθη περιεκτικότητα του μελιού σε σάκχαρα δεν εμπίπτει στο αντικείμενο της άσκησης αλλά και τις δυνατότητες που μας παρέχει ο εξοπλισμός του εργαστηρίου μας.
Βιβλιογραφία
Τσισκάκη Βενετία , Οι Αντιοξειδοτικές Ιδιότητες στο Κρασί και στο Μέλι, Σητεία 2005
Οι μαθητές που πήραν μέρος στην άσκηση ήταν:
Γιδιάρη Ελένη
Κυμιωνής - Μουζάκης Εμμανουήλ
Κωνσταντινοπούλου Νικολέτα
Μελέζου Ιωάννα